Harvey Milk - A Small Turn of Human Kindness

İşte canlarım sludge aslında böyle bir şey. Ben bu dünyalıları anlamıyorum arkadaş. Pantera’nın hızlandırılmışına hardcore, yavaşlatılmışına sludge, BS rifi araklamışına doom diyorlar lan. Döverim. Neyse, ismini ünlü aktivist senatör, mükemmel insan Harvey Milk’den alan ( ve ekrana bakma şeklinden hala Sean Penn’in Milk’ini seyretmediğini anlıyorum, ters düşerim ) ve kanımca Melvins’in dünyadaki ter gerçek rakibi olan HM’i ben şahsen İzmir’in gülü Sterile Noiz Klan’ın herşeyi Ozan kardeşim sayesinde keşfettim. Keşfettim ve aşık oldum. Bir önceki albümleri “Life.. The Best Game In Town”ın açılış parçası “Death Goes To The Winner”ın eski işlerine oranla çok daha “normal” bir düzeneğe sahip olması ve grubun Relapse tarafından gazlanmasıyla, 2000’lerde coşan sludge trendine paralel olarak bir anda popülerleşen grup sanki bundan rahatsız olmuşcasına tarihinin en rahatsız albümüyle geri dönmüş. Aslında çok güzel de bir numara çekmişler zira bu hem grubun en ağır, en kasvetli, en terbiyesiz albümü olsa da “A Small Turn”, kapağından vokallerine, oradan sounduna kadar, tarz olarak indie sularından en çok çıktıkları albüm aynı zamanda. Şarkıları neredeyse hece hece söyleyerek standard dinyeicinin sabrını suyun dibine gömen vokalistimizin ardında ancak bir Melvins konserinde duyabileceğiniz bas davul yürüyüşleri ve feedbackli, ağıt yakan gitarlar dans ediyor. Açıkçası, dinlemesi zor ve her moda gitmeyecek bir müzik. Çok deneysel değil ama hiçbir şekilde formal de değil. Yine tıpkı Melvins gibi, sev ya da nefret et durumu tamamen olaya hakim. Sakın rahatsızım ben, garip müzikler sevcem ben, cool olcam ben diye bu sulara dalmayın, dalarsanız da seviyomuş numarası yapmayın, doğal olun. Bizde bu ayağa yatan birkaç arkadaş var, komik oluyorlar .